EDEN BULUR

Abbasi Halifelerinden Harun Reşit, sarayının bahçesindeki bir gülfidanını çok beğenir. Yaprağı, kokusu, görünüşüyle dikkatini çeken gülü özel bakıma alması için bahçıvana emir verir.

Bahçıvan üzerine titremeye başlar gülün. Ne var ki, “sakınan göze çöp batar” derler ya, aynen öyle olur. Bir sabah bahçıvan gelip bakar ki, gülün dalına konan bülbül, gülün yapraklarını gagalayarak yere düşürmüş. Tek yaprak bırakmamış gülde.

Endişeyle koşar halifeye: “Sultanım, üzerine titrediğiniz gülün yapraklarını bir bülbül gagalayarak yere dökmüş, tek yaprak bırakmamış gülde.”

Harun Reşit, sakin bir şekilde cevap verir: “Üzülme efendi üzülme, bülbülün yaptığı yanına kalmaz!..”

Rahat bir nefes alan bahçıvan işine döner. Bir gün bakar ki, bir yılan yaprakları düşüren bülbülü yakalamış, yutmak üzere otların arasından kayıp gidiyor.

Heyecanla yine halifeye gelir: “Sultanım, bülbülü bir yılan yakalamış, yutarken gördüm…”

Sultan yine sakin: “Merak etme efendi, yılanın yaptığı da yanına kalmaz!..”

Bahçıvan yine işine döner… Bir ara bahçede çalışırken otların arasında yılanı görür. Hemen elindeki küreğiyle darbe üstüne darbe indirerek yılanı orada öldürür. Sevinçle halifeye durumu anlatır.

Harun Reşit, “Bekle efendi bekle” der, “Senin de  yaptığın yanına kar kalmaz!..”

 Nitekim çok geçmez bahçıvan hata üstüne hata yapar ve halife zindana atılması emrini verir. Yaka paça zindana götürülürken bahçıvan halifeye döner:

“Sultanım” der, “bülbülün yaptığı yanına kalmaz” dediniz, onu yılan yuttu. “Yılanın yaptığı yanına kalmaz”, dediniz onu da ben öldürdüm. Şimdi benim yaptığım da yanıma kar kalmıyor, sen zindana attırıyorsun. Kimsenin yaptığı yanına kar kalmıyor da senin yaptığın yanına kar mı kalacak? Elbet bir gün sana da hesap soracak biri çıkacak, O ki; “kimsenin yaptığı yanına kar kalmıyor” öyle ise gel bunu bana yapma ki, başkası da sana yapmasın!..”

Harun Reşit; “doğru söyledin bahçıvan”, diyerek bahçıvanın salıverilmesini, çiçekleri sulamaya devam etsini talimat verir.

Evet, hiç kimsenin yaptığı yanına kalmaz.

Herkes yaptığının karşılığını görecektir. Yaptıklarının karşılığını bu dünyada görmese bile , misliyle ahirette ödemeye tehir edilir. Ne var ki, gafil insanlar bunun farkına varamaz, yaptıklarını  yanına kar kaldı sanır.

Kur’an-ı Kerimde Rabbimiz: “Sakın, Allah’ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Allah, onları ancak gözlerin dehşetle bakakalacağı bir güne erteliyor.” (İbrahim/42) der.

Dünyanın dört bir tarafında mazlumların kanı akıtılıyor ve maalesef -bu sözüm ona- Müslüman idareciler eliyle oluyor. Kendi iktidarlarının bekası için binlerce Müslüman’ı katletmekten çekinmiyorlar. Batı ile işbirliği içerisinde olan bu zalimler miatları dolduğu zaman efendileri tarafından iktidardan uzaklaştırılıyorlar.

ABD’nin verdiği kimyasal silahları Halepçe’ye atarak binlerce insanı katleden Saddam Hüseyin aynı güç tarafından aşağılanarak idam sehpasında sallandırılmadı mı?

Bugün Esed’i destekleyen şer güçler, yarın desteğini çektiğinde sonu Libya lideri Kaddafi gibi olmayacak mı?

Hendek sahiplerini andıran bir zulüm ile kendi halkını yakan bir zihniyet muhakkak ki kendi yaktıkları ateş çukurunda boğulup gidecektir.

Allah da öyle buyurmuyor mu; “İşte biz, işledikleri günahlardan ötürü, zalimlerden kimini kimine musallat ederiz.” (Enam Sûresi/ayet 129) Hadis olarak rivayet edilen bir sözde şöyle buyruluyor: “Zalim, yeryüzünde Allah’ın adaletidir. Allah onunla (başkalarından) intikam alır. Sonra (döner), ondan da intikamını alır.” (Keşfu’l-Hafâ, 2-64)

Allahım sen bizim elimizle zalimlerden intikam al, bizim ellerimizle onları zelil et. Muhakkak ki "Mazlumun intikamı Zalimin Zulmünden Şiddetli Olacaktır..."